Ostatecznie dla należycie zorganizowanego umysłu śmierć to tylko początek nowej wielkiej przygody.

 

t. 8; 2-2. 15, 3 odp. t. 15 str. 179. /2/ a. 1 zarz. 1. Forma poznawcza - species: cho nazwa ta jest nader bogata w tre[ i jest nader wa|n, wydaje si maBo mówi i by nazw pust; i dlatego autor u|ywa innych tak|e równoznacznych nazw: forma zastpcza, czy przedstawiajca, podobizna, obraz: i te nazwy lepiej rzecz oddaj, bo wyra|aj brzemienno[ formy poznawczej. AaciDskie species to tyle, co gatunek, a wic istotna tre[ rzeczy. Plato nazwaB ów gatunek - species ide i uwa|aB, |e ma byt samoistny poza my[l i przed jednostkami. Arystoteles i [w. Tomasz umie[cili ów gatunek - species: fundamentalnie w poszczegóBach, formalnie w my[li: jako form i twór my[li mo|no[ciowej. Francuskie tBumaczenie oddaje species przez espèces, a tBumaczenie niemieckie przez Erkenntnisbild. Patrz ni|ej /11/ /12/ /l5/. /3/ a. 1 odp. Co to jest przedmiot proporcjonalny, patrz t. 6 /59/. Ta konieczno[ proporcji midzy przedmiotem poznania a wBadz poznajc jest kluczow zasad argumentacji caBego artykuBu. /4/ a. 1 odp. Kajetan w komentarzu do tego miejsca tak pisze:  Odrywanie od wyobra|eD niekiedy oznacza dziaBanie my[li czynnej, a niekiedy dziaBanie my[li mo|no[ciowej. Oznacza dziaBanie my[li czynnej wtedy n gdy mówimy n |e odrywamy formy my[lowe od wyobra|eD. Oznacza dziaBanie my[li mo|no[ciowej wtedy, gdy si mówi, |e poznajemy istot czBowieka, abstrahujc od tego lub owego czBowieka. W tym tylko zachodzi ró|nica midzy jednym a drugim odrywaniem, |e odrywanie dokonywane przez my[l czynn jest realnym utworzeniem rzeczy wyabstrahowanej, tj. formy my[lowej; za[ odrywanie my[li mo|no[ciowej jest jedynie ogoBoceniem rzeczy oderwanej ... A poniewa| odrywanie drugie jest skutkiem pierwszego i jest tego samego charakteru co pierwsze ... dlatego podany wniosek w sposób bli|ej nieokre[lony odnosi 144 si do jednego i do drugiego odrywania (Kajetan, komentarz do tego art. n. III, ed. Leon. Podaj wedBug Molinari, Adnotationes ad primam partem Summae Theol., Marietti, Taurini-Romae 1952, str. 583 n). /5/ a. 1 na 1. Te dwa sposoby abstrahowania odpowiadaj dwom pierwszym dziaBaniom naszej my[li: pierwszym jest proste i bezwzgldne ujmowanie tworzce pojcie; drugim jest Bczenie i odBczanie, czyli tworzenie sdów twierdzcych i przeczcych. O trzech dziaBaniach naszej my[li patrz wy|ej: z. 14, 7 odp.; z. 16, 2; /87/ t. 2 str. 57n. 93n. 276; z. 58, 3 /46/ t. 4 str. 214nn. /6/ a. 1 na 1.  W odpowiedzi na pierwsz trudno[ ... wymienia Tomasz dwojak abstrakcj: jedn, która dochodzi do skutku przy pomocy wydawanych przez nas sdów egzystencjalnych, w których stwierdzamy, |e co[ w istnieniu swoim jest oddzielone od czego[ innego (nie jest ton [ci[le si wyra|ajc - abstrakcja, lecz separacja) - i drug, w naj[ci[lejszym znaczeniu abstrakcj, dziki której - obracajc si jedynie w sferze istoty, nie za[ istnienia - tworzymy wszelkie pojcia