Ostatecznie dla należycie zorganizowanego umysłu śmierć to tylko początek nowej wielkiej przygody.
Konsekwencj¹ przyjêcia kon- STRONA 175 -strukcji wspólnoœci ³¹cznej jest to, ¿e utworzony maj¹tek jest w³asnoœci¹ wszystkich wspólników, a nie spó³ki. Spó³ka nie jest podmiotem uprawnionym z tytu³u praw maj¹tkowych. Dlatego te¿ u¿ywaj¹c sformu³owania "maj¹tek spó³ki" dochodzi do pewnego uproszczenia polegaj¹cego na uto¿samieniu wspólnoœci wspólników z maj¹tkiem spó³ki. Jak to ju¿ zosta³o stwierdzone, spó³ka nie ma podmiotowoœci prawnej, co powoduje, ¿e stron¹ dokonanych czynnoœci prawnych s¹ wszyscy wspólnicy. Wspólnoœæ ³¹czna jest odrêbnym maj¹tkiem, który nie wchodzi w sk³ad maj¹tków poszczególnych wspólników. Ten fakt powoduje, ¿e mamy pewne podobieñstwo do maj¹tku spó³ki. Szczególne problemy powstaj¹, gdy osoba fizyczna -wspólnik pozostaje w zwi¹zku ma³¿eñskim. W takim przypadku nale¿y przyj¹æ, ¿e prawa wspó³ma³¿onka (nie bêd¹cego wspólnikiem) nie obejmuj¹ sk³adników maj¹tkowych spó³ki (wspólników), które objête s¹ wspólnoœci¹ ³¹czn¹. Przepisy o spó³ce cywilnej i jawnej wy³¹czaj¹ uregulowania zawarte w KRO (por. A. Dyoniak, Przynale¿noœæ do maj¹tku ma³¿onków udzia³u w spó³ce z ograniczon¹ odpowiedzialnoœci¹ i akcyjnej, RPEiS 1991, Nr 3, s. 25 i nast.; równie¿ Z. Policzkiewicz, O dopuszczalnoœci, s. 529-531; S. So³tysiñski, w: Kodeks, s. 586 i nast.; G. Jêdrejek, Przynale¿noœæ praw spó³kowych w spó³kach osobowych do maj¹tku ma³¿onków, Pr. Spó³. 1999, Nr 11, s. 28 i nast.). Prawa wspó³ma³¿onka (nie bêd¹cego wspólnikiem) mog¹ natomiast obejmowaæ prawo udzia³u w czêœci zysków wspólnika czy okreœlonego maj¹tku spó³ki, ale tylko po rozwi¹zaniu umowy spó³ki (wyr. SA w Lublinie z 25.3.1957 r., IACA46/97, Apelacja 1997, Nr 3, poz. 18). Konsekwencj¹ wspólnoœci ³¹cznej jest równie¿ to, ¿e wspólnik nie mo¿e rozporz¹dzaæ udzia³em we wspólnym maj¹tku wspólników ani udzia³em w poszczególnych sk³adnikach tego maj¹tku. U¿yte w art. 863 § l KC sformu³owanie "udzia³" nie mo¿e byæ uto¿samiane z udzia³em kapita³owym w maj¹tku spó³ki jako oznaczonym u³amkiem w stosunku do ca³oœci maj¹tku. Sformu³owanie "udzia³" oznacza w tym przypadku udzia³ bezu³amkowy w maj¹tku spó³ki, który to uzyska charakter u³amkowy po rozwi¹zaniu spó³ki. W przepisach Kodeksu cywilnego wystêpuje jeszcze inne znaczenie terminu udzia³, na oznaczenie partycypacji w zysku i stratach (art. 867 § l KC). Ponadto pojêcie udzia³ w spó³ce mo¿e oznaczaæ udzia³ w kompleksie praw i obowi¹zków wspólnika. Odnosz¹c siê powtórnie do pojêcia "udzia³" w znaczeniu bezu³amkowej partycypacji w maj¹tku wspólnym wspólników (spó³ki), nale¿y podkreœliæ, ¿e cz³onkostwo w spó³ce cywilnej ma równie¿ charakter bezu³amkowy. Wspólnik nie mo¿e bez zgody innych wspólników rozporz¹dzaæ udzia³em we wspólnym maj¹tku ani udzia³em w poszczególnych sk³adnikach maj¹tku. Ponadto w czasie trwania spó³ki wspólnik nie STRONA 176 mo¿e domagaæ siê podzia³u wspólnego maj¹tku. Analogicznie w czasie trwania stosunku spó³ki wierzyciel osobisty wspólnika nie mo¿e ¿¹daæ zaspokojenia z jego udzia³u we wspólnym maj¹tku wspólników ani z udzia³u poszczególnych sk³adników tego maj¹tku. Jednak¿e wierzycielowi osobistemu przys³uguje prawo wypowiedzenia stosunku spó³ki (choæ w art. 870 KC mowa jest nieprecyzyjnie o wypowiedzeniu udzia³u, podobnie zreszt¹ jak w art. 869 KC, co nie jest zgodne z bezu³amkowym charakterem wspólnoœci ³¹cznej wspólników). Wierzycielowi osobistemu przys³uguje ponadto zajêcie praw przys³uguj¹cych wspólnikowi na wypadek jego wyst¹pienia ze spó³ki lub rozwi¹zania spó³ki (W Pyzio³, Kodeks, s. lUAl11). IV. Odpowiedzialnoœæ za zobowi¹zania spó³ki Nb 159 Zagadnieniu odpowiedzialnoœci za zobowi¹zania spó³ki poœwiêcony jest przepis art. 864 KC (za zobowi¹zania spó³ki wspólnicy odpowiedzialni s¹ solidarnie). Przepis ten operuje pojêciem spó³ki na oznaczenie stosunku wspólników (wspólnoœæ ³¹czna). Ma on charakter normy iuris cogentis, czyli nie mo¿e byæ wol¹ wspólników zmieniony ze skutkiem zewnêtrznym, tj. wobec osób trzecich. Nie ma jednak przeszkód, aby w stosunku wewnêtrznym -miêdzy wspólnikami -wspólnicy przyjêli inne regu³y odpowiedzialnoœci (K. Kuba/a, W Kuba/a, Umowa, s. 71 i nast.). Podstawow¹ zasad¹ przy odpowiedzialnoœci za zobowi¹zania jest, ¿e za wspólne zobowi¹zania wspólników (spó³ki), wynikaj¹ce ze stosunku spó³ki, ka¿dy ze wspólników ponosi odpowiedzialnoœæ solidarn¹. Oznacza to, ¿e ka¿dy odpowiada za ca³oœæ d³ugu, a spe³nienie œwiadczenia zwalnia pozosta³ych wspólników