a, ab)...

Tntro, 1. wchodziæ, wkraczaæ; intra praesidia VII 8; (z a c c.) fines VIII 32; summum iugum et flarrtmam (sio-sowne tylko do flammam, odniesione jednak do obu rzeczowników przez zeugmê)VIII 16; quo II 17. TntrS-duco, uxi, uctum, 3. wprowadzaæ, zaprowadziæ: exercitum in fines II 5 i inn. j TntrS-eo, Ii, ^um, 4. wchodziæ V 43. TntroTtus, us; m. [introeo] 1) wejœcie, wjazd (czynnoœæ), r- 2) c o n c r. wejœcie (miejsce): introitum praeclu-dere V 9. — 3) wstêp, pocz¹tek: fa-bularum, do bajek. TntrB-mltto, misi, missum, 3. wpuœciæ, pozwoliæ wejœæ: rnilites II 33; V 58 i inn. Tntrórsus, a d v. [introversus] do œrodka, wewn¹trz II 18 i inn. w g³¹b kraju VI 10; = do miasta VII 22. Intro-rumpo, rupi, ruptum, 3. wedrzeæ siê, wtargn¹æ V 51.* Tn-tueor, tultus sum, 2. pogl¹daæ, patrzeæ na co: terram I 32.* Tntuœ, 'a d v. wewn¹trz, we œrodku V 45; VI 37. Tn-usTtatus, 3. niezwyk³y; species II 31. Tn-utTIis, e, oiepo¿yteæzny, nieprzydatny: ad bellum (bello) VII 77; 78; non inutilis przydatny, sprzyjaj¹cy: hanc tempestatem non inutilem esse, ¿e ta niepoeoda sprzyja VII 27. Tn-vado, asi, asum, 3. wejœæ, wkroczyæ, napadaæ, atakowaæ: agmen VIII 27. Tn-ySnio, vgni, ventum, 4. 1) w ³ a œ c. najœæ, natrafiæ na co, st¹d: 1) znaleŸæ1; wynaleŸæ: aliquid I 53; V 2 i inn. —2) dowiedzieæ siê (ex aliquo) z a c c. c. i n f. II 16; VIII 7. Tnventor, óris, m. [invenio] wynalazca: artium VI 17.* Tn-vSterasco, ravi, ratum, 3. 1) zestarzeæ siê, osiwieæ: bello 2) zagnieŸdziæ siê, zakorzeniæ siê, zamieszkaæ: in Gallia H 1; consuetudo inveterascit V41. TnvToem, p. vicis. l S³ownik. Tn-vlotus, 3. niezwyciê¿ony, niepokonany I 36.* Tn-vTdeo, vldi, vlsum, 2. zazdroœciæ: virtuti alicuius II 31.* TJwTdia, ae, f. [invideo] 1) zazdroœæ, zawiœæ VII 77.—2) nienawiœæ VIII 53. Tn-vT6lfitu8, 3. nietykalny, nietkniêty: nomen legatorum III 9.* TnvTto, 1.—!)<= zaprosiæ, wezwaæ: aliquem ad deditionem I 35; VIII 19; z nast. u t IV 6. —r 2) poci¹gaæ, podniecaæ, pobudzaæ V 51; VI 35. TnvTtus, 3, przeciw woli czyni¹cy, niechêtny, t³omaczy siê przys³ówkiem niechêtnie (mimo woli, wbrew woli); IV 5; 7 ' 'nn>; aliquo invito wbrew woli czyjej, bez zgody I 8; 14 i inn. Tn-v5co, 1. wo³aæ, wzywaæ VIII 48*. TpsS, ipsa, ipsum, sam, a, o; z ego, tu, lub bez nich: ja sam, ty sam i t. p.; ipsorum linqua w ich w³asnym jêzyku I 1; ipsi, oni sami III 29; atque ipse = (pn) tak¿e .(jeœli o jednej osobie mówi siê'to samo, co o drugiej) VII 32; w po³¹czeniu z is, hic = w³aœnie ten, w po³¹cz, zpron. r e f l e x. I 4; II 19; czêsto = tu¿, mianowicie, sam przez siê, w³aœnie, rzeczywiœcie i t. p. V 58; VI 37; ipsum esse Dtimno-rigem rzeczywiœcie Dumnoryks I 18; sub ipso vallo tu¿ pod wa³em V 43; in ipsis ripis tu¿ przy brzegu II 23; sub ipsis radicibus montis-VH 36; ex ipsa caede p. caedes; hoc ipso w³aœnie tym VIII 19; ipso terrore equorum ju¿ sam¹ obaw¹ IV 33; ipsorum (penes eos)esse consilium—od nich (Rzymian) zale¿y V 27; etiam ipsis hortantibtis na ich w³asne nalegania VII 20; id ipsum, w³aœnie to VII 50. TracQndia, ae, f. [iracundtis] sk³onnoœæ do gniewu, popêdliwoiæ, wybuch gniewu, mœciwoœæ-.VI 5; VII 42; VIII 19. Iracflndus, 3. [ira] sk³onny do gniewu, gniewllwy, zapalczywy I 31.* Tr-rTdeo, rlsi, rlsum, 2. œmiaæ siê, wyœmiewaæ siê, szydziæ II 30. Tr-rTdTcOle, a d v. nie¿artobliwie, bez dowcipu: non irridicule nie bez dowcipu = dowcipnie I 42.* fr-rOmpo, rupi, ruptum, 3. wedrzeæ siê, wpaiæ, wlecieæ; in castra (in oppi-dum, in medios hostes) IV 14 i inn.j 98 Irfuptio — iflbeo. quaeque < = et quae) pars confertissi-ma visa est, irrumpit rzuc¹ siê (uderza) tam, gdzie V 44. Trruptio, ónis, f. [irrumpo]- napad, wtargniêcie VII 70.* TS, 63, Id 1) ten, on: ea littensmandare, (wszystko to) VI 14; ne is (ten wyznaczony) VH 20; id noc consilio (wszystko to) VII 72; id consiiii, p. cons³lium; tantum se eius opinionis deperdidisse tak wiele z tej s³awy (= tak bardzo tê s³awê) utracili V 54; is usus = eius rei usus III 13; ex ea=(eorum)—civitate I 9; p o r. III 7 (eas nationes) i p