Ostatecznie dla należycie zorganizowanego umysłu śmierć to tylko początek nowej wielkiej przygody.
Tym niemniej ABBYY FineReader udostępnia narzędzia pozwalające na douczanie go wyglądu konkretnych czcionek. Z trybu douczania warto skorzystać, gdy: 1. rozpoznawany tekst napisany jest dekoracyjną, nietypową czcionką; 2. rozpoznawany tekst zawiera znaki specjalne (np. symbole matematyczne); 3. trzeba rozpoznać duże ilości dokumentów (więcej niż setki stron) o niskiej jakości wydruku. Wskazówka: Używaj trybu douczania tylko w powyższych przypadkach. W pozostałych przypadkach jakość rozpoznawania wzrośnie bardzo nieznacznie, będziesz natomiast musiał włożyć wiele pracy w douczanie programu. Proces douczania i używania wzorca przebiega następująco: najpierw rozpoznajesz jedną lub więcej stron w trybie douczania. Wyniki tego douczania tworzą tzw. wzorzec. Następnie ABBYY FineReader użyje tego wzorca podczas rozpoznawania reszty dokumentów. Czasami zdarza się, że dwie lub trzy litery zostają zlepione. W takim przypadku często nie jest możliwe ich poprawne rozdzielenie. ABBYY FineReader nie może tak objąć tych liter w ramki, aby każda litera była w swojej ramce. Wtedy (tj. kiedy nie można tak przesunąć ramki, aby obejmowała cały jeden znak i ani kawałka żadnego innego znaku) można nauczyć program ABBYY FineReader rozpoznawać cały taki "zlepek" liter jako jedną całość. Typowe przykłady takich trudno separowalnych grup liter to ff, fi, fl, itp. Takie kombinacje nazywane są liga turami. Uwaga: 1. Utworzony wzorzec jest użyteczny tylko w przypadku rozpoznawania tekstów napisanych przy użyciu takiej samej czcionki jak ta, na której douczano program ABBYY FineReader. 2. Każdy wzorzec jest tworzony dla konkretnej wiązki, dlatego jeśli usuniesz wiązkę, usuniesz też wzorzec. Możesz jednak uczynić każdy wzorzec widocznym dla wszystkich wiązek. W tym celu zapisz go w pliku szablonu wiązki. 3. Jeśli zaczniesz rozpoznawać teksty napisane inną czcionką, nie zapomnij zdeaktywować wzorca liter. W tym celu na zakładce Rozpoznawanie okna Narzędzia>Opcje zaznacz opcję Nie używaj dodatkowych wzorców. 58 Rozpoznawanie Jeśli chcesz douczyć wzorzec liter użytkownika: 1. Uruchom tryb douczania - na zakładce Rozpoznawanie okna Narzędzia>Opcje wybierz opcję Douczanie wzorca. W linii stanu pojawi się domyślna nazwa wzorca ("Default"). 2. Kliknij przycisk 2-Rozpoznaj. 3. Doucz wzorzec - rozpoznaj jedną lub dwie strony. Douczone znaki zapisywane są we wzorcu. Po zakończeniu douczania ABBYY FineReader zapisze utworzony wzorzec (plik o nazwie Default.ptn) do kartoteki aktualnej wiązki. 4. Poddaj edycji swój wzorzec. 5. Wyłącz tryb douczania (na zakładce Rozpoznawanie wybierz opcję Wykorzystanie wzorca). 6. Rozpoznaj pozostałe dokumenty - kliknij przycisk 2-Rozpoznaj. Uwaga: 1. Aby utworzyć kilka wzorców dla tej samej wiązki, użyj Edytora wzorców (na zakładce Rozpoznawanie kliknij przycisk Edytor wzorców). Utwórz nowy wzorzec (klikając przycisk Nowy w oknie dialogowym), a następnie uaktywnij go klikając przycisk Uaktywnij. Dalsza praca z takim wzorcem przebiega wg takiego samego schematu jak w przypadku wzorca domyślnego - patrz kroki 1-5. Pamiętaj, że jednocześnie może być aktywny tylko jeden wzorzec. 2. Jeśli utworzyłeśkilka wzorców dla tej samej wiązki, aktywnym jest ten ostatni. Nazwa aktywnego wzorca wyświetlana jest na pasku stanu. Aby uaktywnić inny wzorzec, wskaż go w okienku Edytora wzorców (menu Narzędzia>Edytor wzorców) i kliknij przycisk Uaktywnij. Następnie na zakładce Rozpoznawanie zaznacz opcję Wykorzystanie wzorca. 3. Jeśli ustawiona jest opcja Użyj wzorców wbudowanych, ABBYY FineReader próbuje rozpoznać tekst używając wbudowanych wzorców liter i zatrzymuje się tylko na niepewnych znakach. Co więcej: jeśli uczysz system rozpoznawać tekst napisany dekoracyjną lub niestandardową czcionką (np. tybetańską), ABBYY FineReader może nieprawidłowo rozpoznawać znaki. W takim przypadku wyłącz opcję Użyj wzorców wbudowanych. 59 Jak douczyć wzorzec liter 1. Upewnij się, że na zakładce Rozpoznawanie okna Narzędzia>Opcje ustawiona jest opcja Douczanie wzorca 2. Kliknij przycisk 2-Rozpoznaj. ABBYY FineReader rozpocznie rozpoznawanie dokumentu. Kiedy napotka na nieznany znak, wyświetli go w oknie Douczanie wzorca. Douczanie wzorca Wzorzec: C:\Docurnents and Settings\AnnaU_ocal Settings\Application D. i majori eśli ramka obejmuje część znaku lub części przy legających :naków przesuń \ą myszką lub przyciskami: << i g Wprowadź znak objęty ramką: fekty - UD Pogrubiony D Kursywa HH Indeks górny D Indeks dolny Trenuj Wstecz Pomiń Zamknij Douczanie rozpoznawania znaku: Ramka w górnej części okienka powinna obejmować jeden znak, co więcej znak ten musi być całkowicie objęty ramką. Jeśli ramka obejmuje tylko fragment znaku, lub jeśli obejmuje więcej niż jeden znak, kliknij na niej i spróbuj ją tak przesunąć, aby spełnione były powyższe wymagania. Do przesuwania ramki służą też przyciski GD oraz UD. Po odpowiednim przesunięciu ramki, wpisz nazwę znaku i kliknij przycisk Trenuj. Uwaga: 1. Możesz douczać system rozpoznawania jedynie tych znaków, które znajdują się w alfabecie języka. Jeśli douczasz program ABBYY FineReader rozpoznawania tych znaków, których nie można wprowadzić przy użyciu klawiatury, możesz wprowadzić ich nazwę w formie specjalnego dwuznakowego kodu. Możesz też użyć Tabeli znaków - w tym celu w oknie dialogowym Douczanie wzorca kliknij przycisk . 2. Jeśli chcesz tak douczać system, aby zachowywał formatowanie znaku, zaznacz odpowiedni rodzaj efektu specjalnego: Pogrubiony, Kursywa, Indeks dolny lub Indeks górny. 60 Rozpoznawanie 3. Upewnij się, że jako nazwę znaku wpisujesz dużą literę, gdy douczasz rozpoznawania dużej litery i analogicznie dla małych liter. Jeśli podczas douczania popełniłeśbłąd, możesz kliknąć przycisk Wstecz. Wówczas ramka wróci do ostatniego położenia i ostatnia para "obraz znaku" - "nazwa znaku" zostanie usunięta z wzorca. Funkcja ta ma jednak ograniczenie: można cofnąć się tylko w ramach jednego słowa. Douczanie rozpoznawania ligatur Ligatura jest kombinacją dwóch lub trzech znaków, np. fi, fl, ffi, itp. Znaki te jest bardzo trudno rozdzielić, gdyż są "sklejane" w druku. Lepiej traktować takie znaki jako pojedynczy - chociaż złożony - symbol