Ostatecznie dla należycie zorganizowanego umysłu śmierć to tylko początek nowej wielkiej przygody.

 

8 Pan otwiera oczy ślepych; Pan podnosi upadłych; Pan miłuje sprawiedliwych. 9 Pan strzeże przychodniów, sierotce i wdowie pomaga; ale drogę niepobożnych podwraca. 10 Pan będzie królował na wieki; Bóg twój, o Syonie! od narodu do narodu. Halleluja. Księga Psalmów rozdział 147 1 Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała. 2 Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza. 3 Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich. 4 Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa. 5 Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby. 6 Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża. 7 Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie; 8 Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach; 9 Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego. 10 Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich. 11 Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego. 12 Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże , Syonie! Boga twego. 13 Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie. 14 On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię. 15 On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego. 16 On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje. 17 Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi? 18 Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody. 19 Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi. 20 Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja. Księga Psalmów rozdział 148 1 Halleluja. Chwalcie Pana na niebiosach; chwalcież go na wysokościach. 2 Chwalcie go wszyscy Aniołowie jego; chwalcie go wszystkie wojska jego. 3 Chwalcie go słońce i miesiącu; chwalcie go wszystkie jasne gwiazdy. 4 Chwalcie go niebiosa nad niebiosami, i wody, które są nad niebem. 5 Chwalcie imię Pańskie; albowiem on rozkazał, a stworzone są. 6 I wystawił je na wieki wieczne; założył im kres, którego nie przestępują. 7 Chwalcie Pana na ziemi, smoki i wszystkie przepaści. 8 Ogień i grad, śnieg i para, wiatr gwałtowny, wykonywający rozkaz jego; 9 Góry, i wszystkie pagórki, drzewa rodzaje, i wszystkie cedry; 10 Zwierzęta, i wszystko bydło, gadziny, i ptastwo skrzydlaste. 11 Królowie ziemscy, i wszystkie narody; książęta i wszyscy sędziowie ziemi; 12 Młodzieńcy, także i panny, starzy i młodzi, 13 Chwalcie imię Pańskie; albowiem wywyższone jest imię jego samego, a chwała jego nad ziemią i niebem. 14 I wywyższył róg ludu swego, chwałę wszystkich świętych jego, mianowicie synów Izraelskich, ludu jemu najbliższego. Halleluja. Księga Psalmów rozdział 149 1 Halleluja. Śpiewajcie Panu pieśń nową; chwała jego niechaj zabrzmi w zgromadzeniu świętych. 2 Wesel się, Izraelu! w Twórcy swoim; synowie Syońscy! radujcie się w królu swoim. 3 Chwalcie imię jego na piszczałkach; na bębnie i na harfie grajcie mu. 4 Albowiem się kocha Pan w ludu swym; pokornych zbawieniem uwielbia. 5 Radować się będą święci w chwale Bożej, a śpiewać będą w pokojach swych. 6 Wysławiania Boże będą w ustach ich, a miecz na obie strony ostry w rękach ich, 7 Aby wykonywali pomstę nad poganami, a karali narody; 8 Aby wiązali pętami królów ich, a szlachtę ich okowami żelaznemi; 9 Aby postąpili z nimi według prawa zapisanego. Tać jest sława wszystkich świętych jego. Halleluja. Księga Psalmów rozdział 150 1 Halleluja. Chwalcie Boga w świątnicy jego; chwalcie go na rozpostarciu mocy jego. 2 Chwalcie go ze wszelkiej mocy jego; chwalcie go według wielkiej dostojności jego. 3 Chwalcie go na głośnych trąbach; chwalcie go na lutni i na harfie. 4 Chwalcie go na bębnie, i na piszczałce; chwalcie go stronach i na organach. 5 Chwalcie go na cymbałach głośnych; chwalcie go cymbałach krzykliwych. 6 Niech wszelki duch chwali Pana! Halleluja. Księga Przypowieści Salomona Księga Przypowieści Salomona rozdział 1 1 Przypowieści Salomona, syna Dawidowego, króla Izraelskiego, 2 Dla poznania mądrości i ćwiczenia, ku wyrozumieniu powieści roztropnych; 3 Dla pojęcia ćwiczenia w rozumie, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości; 4 Dla podania prostakom ostrożności, młodemu umiejętności, i opatrzności. 5 Tych gdy mądry słuchać będzie, przybędzie mu nauki, a roztropny w radach opatrzniejszy będzie, 6 Aby zrozumiał przypowieści, i wykłady ich, słowa mądrych i zagadki ich. 7 Bojaźń Pańska jest początkiem umiejętności; ale głupi mądrością i ćwiczeniem gardzą. 8 Słuchaj, synu mój! ćwiczenia ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej. 9 Bo to przyda wdzięczności głowie twojej, i będzie łańcuchem kosztownym szyi twojej. 10 Synu mój! jeżliby cię namawiali grzesznicy, nie przyzwalaj