Ostatecznie dla należycie zorganizowanego umysłu śmierć to tylko początek nowej wielkiej przygody.
Kukurydza pochodzi z Ameryki Środkowej, a do Europy dotarła w okresie renesansu razem ze wszystkimi kulinarnymi skarbami „Nowego Świata" -czekoladą, pomidorami i indykami. Otrzymuje się z niej nie tylko mąkę i kaszę, ale i popularne płatki, a także... amerykańską whisky. Owies, uprawiany w całej Europie, nawet na pastwiskach górskich, ------------------------ ¦¦L 8 4 -------------------------- jest bardzo cenionym produktem, choć stanowi tylko uzupełnienie diety. Zawiera aweninę, aminokwas, który ma wyjątkowo korzystnie wpływać na tężyznę fizyczną (dowodem tego mogą być konie, które od wieków odżywiają się głównie owsem i zaliczają się do największych zwierzęcych atletów). Rozpuszczalny błonnik owsa jest pomocny także przy obniżaniu poziomu cholesterolu. Pszenica, w zależności od zawartości glutenu dzieli się na tak zwaną twardą (durum) używaną głównie do produkcji makaronu (tego najsłynniejszego, włoskiego) lub miękką - używaną do pieczenia chleba i ciast. Na Bliskim Wschodzie używa się kaszy pszennej o grubszych ziarnach - nosi ona nazwę bulgui-i jest powszechnie gotowana, pieczona i wykorzystywana do przyrządzania popularnych potraw w typie naszych sałatek. Ryż natomiast jest jednym z najbardziej uniwersalnych produktów używanych w światowej kuchni i chyba wszystkie nacje mają go w swoim jadłospisie, a dla Azjatów stanowi podstawę bytu. Naukowcy twierdzą, że na Dalekim Wschodzie -w Indiach i Chinach - uprawia się go już od - bagatela! - 6500 lat. W niektórych kulturach orien- ------------- L 9 4 -------------- talnych ryż - podobnie jak u nas kasza -jest symbolem życia i płodności, a także dostatku, stąd więc prawdopodobnie pochodzi zwyczaj obrzucania ryżem młodej pary po wyjściu z kościoła. Do dziś ryż tradycyjnie podawany jest na początku i na końcu każdej chińskiej uczty. Kiedy wszyscy biesiadnicy są już syci, na stole pojawia się miska śnieżnobiałego ryżu, który powinien pozostać nietknięty, na dowód, że wszyscy goście zaspokoili już apetyt. Do Europy jednak ryż dotarł o wiele później. Prawdopodobnie pierwsze ziarna dotarły tu w X-XI wieku, kiedy to jako egzotyczne danie przywieźli go europejscy podróżnicy, czyli Marco Polo i spółka. Na większą skalę zaczęto go sprowadzać do Hiszpanii w okresie renesansu i wkrótce każda szanująca się rodzina królewska jadała ów modny specjał. Dzisiaj około 90% wszystkich upraw ryżu znajduje się w Azji, i tam też najwięcej się go jada, natomiast w Europie ryż uprawia się jedynie w północnych Włoszech, Hiszpanii i południowej Francji, w okolicach delty Rodanu (Camargue). Natomiast szczególnie dużo ryżu spożywa się w północnych Włoszech, ojczyźnie słynnego risotta. -------------------- & 10 & --------------------- W XX wieku, w związku ze znacznym postępem technicznym dotyczącym głównie obróbki ryżowego ziarna, uzyskiwano ryż o nieskazitelnej białej barwie, który w dodatku wymagał o wiele krótszego czasu gotowania. Wkrótcejednak okazało się, że wraz z usunięciem łusek pokrywających właściwe ziarno eliminuje się też wiele cennych składników spożywczych -jadanie owego „eleganckiego" ryżu spowodowało, szczególnie w rejonach, gdzie ryż stanowi podstawę bytu, występowanie tak zwanej choroby beri-beri, będącej rezultatem niedoboru tiaminy- witaminy B,. Otręby ryżowe zabezpieczały także organizm przed rakiem jelita grubego. Trzeba jednak przyznać, ze w ryżowych łuskach znajdowały się także i składniki szkodliwe, np. kwas fitynowy, ograniczający przyswajanie żelaza i wapnia. Współczesne technologie starają się jednocześnie uzyskać smaczny produkt do „błyskawicznego" przygotowania i zachować jak największą ilość zawartych w ryżu składników odżywczych. Stąd też coraz powszechniej stosuje się wstępne obgotowy-wanie ziarna. Poza tym do łask powrócił także prawdziwy „dziki" brunatny ryż, który coraz częściej można kupić nie tylko w sklepach ze zdrową żywnością ale i w większych sklepach. Choć biały ryż za- ----------- «