Ostatecznie dla należycie zorganizowanego umysłu śmierć to tylko początek nowej wielkiej przygody.
członków będących pracownikami, 2) działają w jednostkach gospodarki narodowej, których podstawowy rodzaj działalności jest określony w więcej niż w połowie sekcji Polskiej Klasyfikacji Działalności, wymienionej w przepisach o statystyce publicznej. 1) zrzeszają więcej niż 300 tyś. członków będących pracownikami, 2) działają w jednostkach gospodarki narodowej, których podstawowy rodzaj działalności jest określony w więcej niż w połowie sekcji Polskiej Klasyfikacji Działalności, wymienionej w przepisach o statystyce publicznej. • Stronę pracodawców w Komisji reprezentują przedstawiciele reprezentatywnych organizacji pracodawców, za które uznano Konfederację Pracodawców Polskich, Polską Konfederację Pracodawców Prywatnych i Związek Rzemiosła Polskiego. Za reprezentatywne uznaje się również organizacje pracodawców, które spełniają łącznie następujące warunki: 1) zrzeszają pracodawców zatrudniających więcej niż 300 tyś. pracowników, 2) mają zasięg ogólnokrajowy, 3) działają w jednostkach gospodarki narodowej, w których podstawowy rodzaj działalności określony jest w więcej niż połowie sekcji Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), wymienionych w przepisach o statystyce publicznej. Każda z organizacji związkowych i organizacji pracodawców reprezentowanych w Komisji ma równą liczbę przedstawicieli, którą określa Komisja w drodze uchwały. Liczbę przedstawicieli Rady Ministrów w składzie komisji oraz liczbę przedstawicieli samorządu terytorialnego biorących udział w pracach Komisji określa Prezes Rady Ministrów. Przedstawicieli stron Komisji powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów. W przypadku organizacji związkowych i organizacji pracodawców czyni to na wniosek każdej z tych organizacji. Prezes Rady Ministrów powołuje i odwołuje do udziału w pracach Komisji przedstawicieli samorządu terytorialnego, na wniosek strony samorządowej w Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego, Prezesa Narodowego Banku Polskiego na jego wniosek, Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na jego wniosek. Komisja podejmuje uchwały. Warunkiem podjęcia uchwały jest udział w głosowaniu przedstawiciela Rady Ministrów, co najmniej jednej z organizacji związkowych i co najmniej jednej z organizacji pracodawców. Podjęcie uchwały wymaga zgody wszystkich biorących udział w głosowaniu. Pracami Komisji kieruje Prezydium Komisji, które tworzą przewodniczący Komisji i wiceprzewodniczący Komisji. Przewodniczącego Komisji wyznacza Prezes Rady Ministrów spośród przedstawicieli Rady Ministrów w Komisji. Na szczeblu wojewódzkim mogą być tworzone wojewódzkie komisje dialogu społecznego. O utworzeniu wojewódzkiej komisji dialogu społecznego postanawia wojewoda na wniosek co najmniej jednej z reprezentatywnych organizacji związkowych i organizacji pracodawców. Do właściwości wojewódzkiej komisji dialogu społecznego należy wyrażanie opinii w sprawach objętych zakresem zadań związków zawodowych lub organizacji pracodawców będących w kompetencji administracji rządowej i samorządowej z terenu województwa. Przyjęcie takiej opinii wymaga zgody przedstawicieli wszystkich stron wojewódzkiej komisji dialogu społecznego. Jeżeli wojewódzka komisja dialogu społecznego nie uzgodni wspólnej opinii, każdej ze stron przysługuje prawo wyrażenia stanowiska w sprawie podlegającej opiniowaniu. W skład wojewódzkiej komisji dialogu społecznego wchodzą przedstawiciele wojewody, reprezentatywnych organizacji związkowych, reprezentatywnych organizacji pracodawców i marszałka województwa. W posiedzeniach wojewódzkiej komisji dialogu społecznego mogą uczestniczyć przedstawiciele powiatów i gmin z terenu województwa. Członkiem wojewódzkiej komisji dialogu społecznego jest również sam wojewoda, który pełni funkcję przewodniczącego komisji oraz powołuje i odwołuje pozostałych członków. 554 EKONOMICZNE I SOCJALNE ASPEKTY POLITYKI Rozdział XX 8. Samorząd gospodarczy Istotą samorządu gospodarczego jest stowarzyszanie się przedsiębiorców działających w różnych dziedzinach w celu reprezentowania swych interesów i działania na rzecz rozwoju oraz przestrzegania pewnych zasad, w tym także tworzenia i propagowania przedsiębiorczości. Samorząd gospodarczy stanowi instytucjonalną płaszczyznę współdziałania między organami władczymi a przedsiębiorcami. Zmiany strukturalne w gospodarce polskiej stworzyły warunki dla zapoczątkowania procesu odbudowy samorządu gospodarczego, zlikwidowanego faktycznie do 1952 roku (Izby Rolnicze, Izby Przemysłowo-Handlowe), jako jednej z najważniejszych instytucji współczesnych gospodarek rynkowych. Najważniejszymi organizacjami przedsiębiorców w Polsce są: Krajowa Izba Gospodarcza (KIG), Izby Przemyslowo-Handlowe, Business Center Club (BCC), Polska Rada Biznesu i inne. Pewne funkcje samorządowe pełnią także organizacje pracodawców, mimo że ich głównym zadaniem jest reprezentowanie jednej ze stron w przetargach zbiorowych i porozumieniach z organizacjami pracowniczymi. Głównymi strukturami samorządu są Izby Gospodarcze, których funkcjonowanie normuje ustawa z 1989 roku. Do zadań izb należy przyczynianie się do tworzenia należytych warunków rozwoju życia gospodarczego, a zwłaszcza przedsiębiorczości. Mogą delegować swoich przedstawicieli do prac nad tworzeniem przepisów dotyczących działalności gospodarczej. Izby stanowią centra informacyjne o działalności podmiotów gospodarczych na danym obszarze lub w odniesieniu do danej branży, zajmują się promocją eksportu oraz popierają postęp ekonomicznoorganizacyjny w kształceniu zawodowym. W 1996 roku faktycznie reaktywowano samorząd rolny przeprowadzając w całyrn kraju wybory do Izb Rolniczych, które ukonstytuowały się i rozpoczęły na nowo działalność. 9. Samorząd rzemieślniczy Organizacje samorządu gospodarczego rzemiosła reprezentują interesy tego środowiska wobec instytucji władczych. Obecnie rzemieślnicy zrzeszają się w cechach na zasadzie dobrowolności