koho wirne lublu...

652 Z Ko³omyjskiego Bo³yt mene bile ti³o, Newe³yka po³onoczka3, ho³owka pobyta, hustyji kopyci4, ta za totu mo³odyciu, a wtratyw ja szczastiae, do³u, szczo krasno zawyta2. czerez mo³odyci. Z Ko³omyjskiego Oj, ne baczyw i ne czuwa w, ne budu kazaty, ne budu ti, pane brate, tuhy zawdawaty. Z Ko³omyjskiego Z Ko³omyjskiego nechaj z Bohom noczuje; k³yczu, k³yczu, ne wydaty, treba z ¿alu umeraty. 648 A widki¿ ty, pane brate, czy ne z Ko³omyj i? Czyœ ne wydiw, czyœ ne baczyw, diwczyny Maryj i? 649 K³yczet maty weczeraty, weczerajte samy, ne ma moho my³eñkoho, ne budu ja z warny. 650 Hej, bida nad bidamy, moja my³a za horamy! K³yczu, k³yczu, ne czuje, 646. Wac³aw z Oleska op. cit. s. 194. 1 [po morozu - w czasie mrozu] 647. Wac³aw z Oleska op. cit. s. 188. 648. Wac³aw z Oleska op. cit. s. 191. 649. Wac³aw z Oleska op. cit. s. 191. 650. Wac³aw z Oleska op. cit. a. 420. 653 Z Pokuoia Têcze riczka newe³yczka, pidu pereskoczu, wydaj mene, moja maty, za koho ja choczu; choæbyœ chti³a i choti³a szobym ho kocha³a, bohatoho, a ne toho, szczon**obi obra³a; choæ ubohy, ne bohaty, ne dbaju ja o to, bo toj meni, szczo ho lublu, stanê za zo³oto. Chod¿u, chod¿u i ¿uru sia, wzdychaju do neba, postradawszy my³eñkoho, kotroho my treba. Chod¿u, nud¿u i ¿uru sia, ta widaj ja umru, a w¿e¿ tebe, moje serce, nihdy ne zabudu. Czorna chmara nastupaje, hory ne wydaty, budesz mene, moje serce, ne raz spomynaty. Spomiany¿ mia, moje serce, chociaj raz na dnynu, ja tia budu spomynaty sto raz na hodynu. 651. Wac³aw z Oleska op. cit. s. 201. 1 [wowka - wilka] 652. Wac³aw z Oleska op. eit. s. 186, 2 [zawyta - zawiniêta, tu: piêknie odziana] 3 [po³onoczka -- po³onina, hala] 4 [kopyci - kopice, kopki siana] 653. Wac³aw z Oleska op. cit. s. 383. [Podobn¹ pieœñ z mel. wydrukowa³ O. Kol berg w Pokuciu cz. II (DWOK T. 30) s. 66.] 164 165 Newe³yka ptaszynoczka wse hila1 whynaje, a kto znaje wid lubosty, nechaj meni daje; Z Ko³omyjskiego Z Ko³omyjskiego Zaryka³a u czeredi2, korowoczka jduczy, zap³aka³a diwczynoñka, ³edinyka ¿duczy. 654 Z Ko³omyjskiego a kto znaje wid lubosty, ta porad'te ludê, a w¿e¿ meni molodomu ta pohybel2 budê3. 655 Oj, wyjdu ja do pokoju, ta tupnu nohoju, wzia³o diwcza ¿ytia moje, taj m³odost' moju. 656 Stoit chybka4 nad wodoju, cbybaje soboju, jaka ³ubka ³ysze dtiraa, seczo p³acze za mnoju. 659 Z Ko³omyjskiego Oj, jak ja si nahada³a, koho ja luby³a, to a¿ mi sia do³yw ³yczkom s³oza pokati³a. 660 Z Ko³omyjskiego So³odka ma bi³a rybko, oj mede, mij mede! A w¿e nam sia seho roku lubytky?1 ne wede. 661 Z Ko³omyjskiego Zaryka³a korowoczka, zaryka³a priana, ne ma, ne ma i ne budê ³edinka Jwana. 657 Cwyte ternia6, cwyte ternia, bo korinia maje, chto my³osty ne zaznaje, tot ¿alu ne maje. 658 A chto znaje wid kochania, to porad'te, ludê, bo w¿e-¿ meni za my³eñkim zahyboczok budê. Z Ko³omyjskiego Z Ko³omyjskiego Oj, pryjdu ja do komory, postiwku ste³yty, postiw8 sama, stina nima4, ni s kim howoryty. 662 Luby³am tie ³egiñyku, jak z horicha ¿ernie, budu tebe obchodyty6, jak koliucze ternie. 654. Wac³aw z Oleska op. cit. s. 186. 1 [hila - ga³êzie] 2 [pohybel - zguba] 8 Lub: a w¿e¿ meni za diwczynow zahybelka budê. 655. Wac³aw z Oleska op. cit. s. 186. 656. "Ctenija" [1864 T. 3 s. 284]. 4 ³ub: wyrba [w jêz. lit. werha - wierzba] 657. "Ctenija" [1864 T. 4 s. 346]. 5 [ternia - ciernie] 658. "Cte 659. "Ctenija" [1864 T. 4 s. 346]. 660. "Ctenija" [1864 T. 4 s. 442]. 1 [lubytky* - kochanie] 661. "Ctenija" [1864 T. 4 s. 359]. ' [u czeredi - w stadzie] " postiw - poœciel 4 nima - niemowa [niema] (