Ostatecznie dla należycie zorganizowanego umysłu śmierć to tylko początek nowej wielkiej przygody.
1260-1304), drugi syn Konrada G³ogowskiego, z powodu u³omnoœci przeznaczony do stanu du- chownego, stronnik biskupa wroc³awskiego w sporze z Henry- kiem Probusem, od 1287 prepozyt wroc³awski, w 1299 wybrany patriarch¹ Akwilei, nie przyj¹³ godnoœci. Konstancja (ok. 1256-1351), córka W³adys³awa Opolskiego, od 1278 ¿ona Henryka Probusa, oddalona przez niego oko³o 1285 schroni³a siê w Raciborzu na dworze m³odszego brata, Przemyœla. Kunegunda, Kinga, b³ogos³awiona (1234-1292), ksiê¿na krakowska i sandomierska, córka króla wêgierskiego Beli IV, od 1239 ¿ona Boles³awa V Wstydliwego, od 1279 klaryska w Sta- rym S¹czu, beatyfikowana w 1690. Leszek Czarny (1240-1288), syn Kazimierza Kujawskiego, ksi¹¿ê ³êczycki od 1260, sieradzki od 1263, krakowski i sando- mierski od 1279; odpiera³ najazdy Jaæwingów, Litwinów i Tata- rów, jego d¹¿enie do wzmocnienia w³adzy ksi¹¿êcej wywo³a³o bunty mo¿nych w 1282 i 1285. Ludgarda (ok. 1261-1283), córka Henryka Pielgrzyma, ksiêcia meklemburskiego, wnuczka Barnima, ksiêcia Pomorza Zachodniego, od 1273 ¿ona Przemys³a II Pogrobowca, zamordo- wana byæ mo¿e z rozkazu ma³¿onka. Matylda (ok. 1269-1298) - córka margrabiego Ottona V D³ugiego i Judyty hrabianki Hannebergu, druga ¿ona Henryka Probusa, poœlubiona po 1285; po œmierci mê¿a (1290) wróci³a do Brandenburgii. Mieszko Cieszyñski (1252-1315), najstarszy syn W³ady- s³awa Opolskiego, od 1282 ksi¹¿ê Raciborza, Cieszyna i Oœwiêci- mia, po 1285 i zerwaniu przez Henryka Probusa ma³¿eñstwa siostry, Konstancji, udzieli³ schronienia wygnanemu biskupowi wroc³awskiemu Tomaszowi, sojusznik króla czeskiego, w 1292 OGRÓD MI£OŒCI 571 z³o¿y³ wraz z braæmi ho³d lenny Wac³awowi II, ojciec Wioli, ¿ony Wac³awa III. Mszczuj II [Mœciwoj, Mestwin], (ok. 1220-1294), ksi¹¿ê Œwiecia od 1266, Pomorza Gdañskiego od 1271, lennik margra- biów brandenburskich, toczy³ walki z Barnimem Szczeciñskim, swoim bratem Warcis³awem i Brandenburczykami, w 1281 za- war³ w Kêpnie umowê z Przemys³em II o wzajemnym dziedzi- czeniu ksiêstw. Otto V D³ugi (zm. 1298) - margrabia brandenburski z dy- nastii askañskiej, panowa³ od 1267, w latach 1278-1283 regent królestwa czeskiego i opiekun ma³oletniego Wac³awa II, podej- rzewany o udzia³ w spisku na ¿ycie Przemyœla II Pogrobowca (1295), ojciec m.in. Beatrycze, ¿ony Bolka Œwidnickiego, i Ma- tyldy, drugiej ¿ony Henryka Probusa. Pawe³ z Przemankowa (zm. 1292), kanclerz Boles³awa Wstydliwego, biskup krakowski od 1266, warcho³ i intrygant znany z rozpustnych obyczajów. Przemko (ok. 1266-1289), najm³odszy syn Konrada G³ogo- wskiego, od 1278 ksi¹¿ê ¿agañski, po wymianie z bratem Kon- radem od 1284 œcinawski, zagorza³y stronnik Henryka Probusa, uczestniczy³ w wyprawie na Kraków w 1289, zgin¹³ pod Siewie- rzem, zaskoczony przez wojska W³adys³awa £okietka. Przemys³ II Pogrobowiec (1257-1296), syn Przemyœla I, ksi¹¿ê poznañski od 1273, wielkopolski od 1279, krakowski 1290-1291, w 1295 zaj¹³ Pomorze Gdañskie i koronowa³ siê w GnieŸnie, zamordowany w RogoŸnie. Przemys³ Raciborski (1258-1306), ksi¹¿ê raciborski od 1290, stronnik biskupa Tomasza i króla Czech. Rudolf I Habsburg (1218-1291), król niemiecki od 1273, pierwszy ze s³ynnej dynastii; zmusi³ króla Czech, Przemyœla Ot- tokara II do wyrzeczenia siê w 1276 Austrii i Styrii, pokona- wszy go pod Diirnkrut w 1278, stworzy³ podstawy w³adztwa terytorialnego Habsburgów. Tannhauser (XIII w.), s³ynny niemiecki trubadur, identyfi- kowany w ludowych balladach z bohaterem legendy o Wzgórzu Wenus. Tomasz II (zm. 1292), biskup wroc³awski od 1270, d¹¿y³ do uniezale¿nienia dóbr biskupich spod w³adzy ksi¹¿êcej, spór z Henrykiem IV Probusem: rozpoczêty w 1274, w 1284 rzuci³ na Henryka kl¹twê, a na ksiêstwo interdykt, walki w 1287, pojed- nanie w 1288. Wac³aw II (1271-1305), syn Przemyœla Ottokara II, ojciec Wac³awa III, król czeski od 1283, ksi¹¿ê krakowski od 1291, 572 Witold Jab³oni król polski od 1300, w 1304 wyparty z Ma³opolski przez W³adj s³awa £okietka. Wilhelm z Moerbecke (1215-1286), filozof, hellenist i spowiednik papieski, od 1278 biskup Koryntu; jego przek³ad dzie³ Arystotelesa sta³y siê podstaw¹ dla opracowañ Tomasz z Akwinu, przek³ada³ te¿ staro¿ytne greckie dzie³a optyczne dl Witelona. Witenes (zm. 1316), wielki ksi¹¿ê litewski od 1295, starsz brat Giedymina, walczy³ skutecznie z Krzy¿akami, sprowadzi dominikanów z Rygi do Wilna. W³adys³aw £okietek (ok