- M�w dalej, m�w - rzek�a �ona...

- Nie zwracaj uwagi na Toma. - Ot�, jak ju� powiedzia�em, zbli�a�y si� ku mnie wolno i uroczy�cie i co trzy kroki powtarza�y wszystkie razem: Miau! - Miau! - zn�w zamiaucza� Tom. - Tak, w�a�nie tak samo. Kiedy stan�y naprzeciwko grobu pana Fordyce, umilk�y i patrzy�y prosto na mnie. Zrobi�o mi si� jako� dziwnie. Ale sp�jrz na Starego Toma - on patrzy na mnie akurat tak samo, jak one. - M�w dalej, m�w - powiedzia�a �ona. - Nie zwracaj uwagi na Toma. - Na czym sko�czy�em? A wi�c koty wci�� stoj�, wpatrzone we mnie, a� wreszcie ten, kt�ry nie ni�s� trumienki, wyst�puje naprz�d i ci�gle patrz�c na mnie powiada tak, naprawd� rzecze piskliwym g�osem: �Powiedz Tomowi Tildrum, �e Tim Toldrum nie �yje�. W�a�nie dlatego pyta�em ci�, czy nie wiesz, kto to jest Tom Tildrum, bo jak�e mog� powiedzie� Tomowi Tildrum, �e Tim Toldrum nie �yje, je�li nie wiem, kto jest Tom Tildrum? - Sp�jrz na Starego Toma, sp�jrz na Starego Toma! - zawo�a�a kobieta. Spojrza� grabarz, a tu Tom wypr�y� grzbiet, jakby ur�s�, i patrzy, patrzy, a� wreszcie zawo�a�: - Co, stary Tim nie �yje? A wi�c ja jestem Kr�lem Kot�w! Skoczy�, czmychn�� przez komin i tyle go widzieli. OCIUPINEK Dawno, dawno temu, kiedy wszyscy doro�li ludzie byli malutkiego wzrostu, a wszystkie k�amstwa by�y prawdziwe, �y� sobie maciupe�ki cz�owieczek imieniem Ociupinek i du�a, du�a krowa. Pewnego ranka Ociupinek poszed� j� wydoi� i tak rzek� do niej: St�j grzecznie, kr�wko mi�a, Mi�a kr�wko, grzecznie st�j, Co b�dziesz sobie �yczy�a, Dostaniesz na obiad sw�j. Ale du�a, du�a krowa nie chcia�a sta� spokojnie. Wi�c Ociupinek zn�w powiedzia�: St�j, kr�wko, spokojnie, koniecznie, I daj du�y mleka kubeczek, A je�li pos�uchasz mnie grzecznie, Kupi� ci srebrny dzwoneczek. Ale du�a, du�a krowa nie chcia�a sta� spokojnie. - A to dopiero! - rzek� Ociupinek. Jak� tu rad� znale�� skuteczn� Na tak� krow� niegrzeczn�? I poszed� do swej matki, do domu. - Mamo - powiada - krowa nie chce sta� spokojnie i tw�j Ociupinek nie mo�e wydoi� du�ej krowy. - We� ga��� - rzek�a matka - i uderz krow�. Ociupinek podszed� do drzewa, �eby u�ama� ga���, i prosi: Z�am si�, ga��zko, z�am, Dobre ciasteczko ci dam. Ale ga��� nie chcia�a si� u�ama�, wi�c wr�ci� do domu. - Mamo - powiada znowu - krowa nie chce sta� spokojnie, ga��� nie chce si� u�ama� i tw�j Ociupinek nie mo�e uderzy� du�ej, du�ej krowy. - Hm - rzek�a matka - id� do rze�nika i ka� mu zabi� krow�. Ociupinek poszed� do rze�nika i powiedzia�: Rze�niku, zabi� krow� czas wielki, Nie chce dawa� mleka ani kropelki. Ale rze�nik nie chcia� zabi� krowy, dop�ki nie dostanie srebrnego pieni��ka, wi�c Ociupinek wr�ci� do domu. - Mamo - powiada - krowa nie chce sta� spokojnie, ga��� nie chce si� u�ama�, rze�nik nie chce zabi� krowy, dop�ki nie dostanie srebrnego pieni��ka, a tw�j Ociupinek nie mo�e wydoi� du�ej, du�ej krowy. - P�jd� do krowy - rzek�a matka - i powiedz jej, �e pewna chora, bardzo s�aba pani z d�ugimi, jasnymi w�osami p�acze, bo nie mo�e dosta� fili�anki mleka. Poszed� Ociupinek i powt�rzy� to krowie, ale krowa nie chcia�a sta� spokojnie, wr�ci� wi�c do domu i powiedzia� o tym matce - Powiedz krowie, - rzecze na to matka - �e pi�kny, bardzo pi�kny ch�opiec kt�ry wr�ci� z wojny, siedzi przy chorej pani o z�otych w�osach, a pani ta p�acze, bo chcia�aby dosta� troch� mleka. Ociupinek poszed� i powiedzia� to krowie, ale krowa nie chcia�a sta� spokojnie, wr�ci� wi�c i powt�rzy� to matce. - Powiedz du�ej, du�ej krowie, �e ostry, ostry miecz tkwi za pasem pi�knego, pi�knego ch�opca, kt�ry wr�ci� z wojny i siedzi przy biednej, chorej pani o z�otych w�osach, a pani p�acze, bo chcia�aby dosta� troch� mleka. Ociupinek powiedzia� to krowie, lecz ona nie chcia�a sta� spokojnie. Wtedy matka zawo�a�a: - Pobiegnij szybko i powiedz krowie, �e ch�opiec, kt�ry wr�ci� z wojny, utnie jej g�ow� ostrym, ostrym mieczem, je�eli nie da mleka p�acz�cej, chorej pani. Ociupinek poszed� i powiedzia� to du�ej, du�ej krowie. Kiedy krowa zobaczy�a b�ysk ostrego, ostrego miecza w r�kach ch�opca, kt�ry wr�ci� z wojny, i chor� pani�, kt�ra p�aka�a, �e nie ma mleka, pomy�la�a, �e lepiej b�dzie sta� spokojnie. A wi�c Ociupinek wydoi� du��, du�� krow� i biedna, chora pani o z�otych w�osach przesta�a p�aka�, bo dosta�a kubek mleka, a pi�kny, pi�kny ch�opiec, kt�ry dopiero co wr�ci� z wojny, zatkn�� za pas sw�j ostry, ostry miecz; i wszystko sko�czy�o si� dobrze, co si� nie sko�czy�o �le. KUBA HANNAFORD By� sobie stary �o�nierz, kt�ry d�ugo tu�a� si� po r�nych wojaczkach, tak d�ugo, �e straci� wszystko, co posiada�, i nie wiedzia�, co ma z sob� pocz��. W�drowa� przez wrzosowiska i jary, a� wreszcie trafi� do pewnego gospodarza. Gospodarza nie by�o w domu. bo pojecha� na jarmark. Gospodyni nie mia�a wi�cej rozumu od kury, a by�a ju� wdow�, gdy gospodarz si� z ni� o�eni�. Gospodarz tak�e nie odznacza� si� m�dro�ci� i trudno powiedzie�, kt�re z nich by�o g�upsze. Kiedy us�yszycie moj� opowie��, os�dzicie sami. Ot� gospodarz, zanim pojecha� na jarmark, powiedzia� do �ony: - Masz tu dziesi�� funt�w w z�ocie. Pilnuj ich, dop�ki nie wr�c� do domu. Gdyby gospodarz by� m�dry, nigdy nie da�by �onie pieni�dzy na przechowanie. Pojecha� wozem na targ, a �ona powiedzia�a do siebie: - Schowam dziesi�� funt�w przed z�odziejami w bezpieczne miejsce. Zawin�a je w ga�gan i schowa�a w szpar� nad kominkiem. - Tutaj - powiedzia�a - �aden z�odziej ich nie znajdzie, nie ma obawy. W tej chwili stary �o�nierz, Kuba Hannaford, zako�ata� do drzwi. - Kto tam? - spyta�a gospodyni. - Kuba Hannaford. - Sk�d przychodzisz? - Z raju. - O rety! A mo�e widzia�e� tam mego starego? - spyta�a, maj�c na my�li swego pierwszego m�a. - Widzia�em. - Co on tam robi? - spyta�a gospodyni. - �le mu si� wiedzie