Ostatecznie dla należycie zorganizowanego umysłu śmierć to tylko początek nowej wielkiej przygody.
a noc na 15 grudnia a 19 grudnia b 18 września 1659 — 5 września 1660 c l czerwca 1669 — 20 maja 1670 <* 10 stycznia — 30 grudnia 1682 8 uduszony 14 września 1683 , 6, Rok tysięczny dziewięćdziesiąty piątya Zmiany na urzędach W poniedziałek pierwszego dnia miesiąca muharrema wspomnianego roku, to jest dnia dziesiątego grudniab, wezyrowi drugiemu musahibowi Mustafie paszy został nadany upragniony przez niego urząd kapudana, a jego poprzednikowi Mustafie paszy z Bozoku ejalet kamieniecki, natomiast poprzednikowi tego, wezyrowi Arnawud Abdiemu paszy, polecono przyjechać do Progu. Pozostającemu w stanie spoczynku janczaradze Mustafie adze, synowi Kara Husejna agi, został nadany tytuł wezyra i urząd kajmakama w Stambule, jego zaś poprzednikowi wezyrowi czwartemu Mahmudowi paszy ejalet oczakowski, natomiast poprzednikowi tego serdarowi wezyrowi Fazył Mustafie paszy została wyznaczona jako dobra stołowe domena obejmująca sandżaki azaski i kiliski439. Pozostającemu w stanie spoczynku sejmenbaszemu Arnawud Hadży Zulfikaro-wi adze został nadany urząd janczaragi, zaś Burunsuz Ahmedowi adze tytuł wezyra i ejalet kandyjski 44°, poprzednikowi tego Sujołdżu Alemu paszy sandżak chanij-ski441, a jego poprzednikowi wezyrowi Kodża paszy z Mosulu rozkazano przyjechać do Progu. Zwolnionemu z urzędu w Aleppo Czerkes Ahmedowł paszy, szwagrowi byłego wielkiego wezyra Kara Mustafy paszy, został nadany ejalet adański, zaś jego poprzednik Mehmed pasza z Diwrikli otrzymał wezyrat i urząd głównego defterdara. Natomiast byłemu reisulkiittabowi Frenk Mustafie efendiemu ponownie została powierzona ta funkcja. We wtorek dnia szesnastego wspomnianego miesiąca0 wielki wezyr przyprowadził do kiosku Ałaj przed oblicze monarchy Fazlego agę, który poprzednio, w czasie oblężenia Wiednia, został był zwolniony z urzędu dżebedżibaszego, a dopiero niedawno przyjechał do Adrianopola. Opowiedział on szczegół po szczególe przebieg oblężenia i całej wyprawy tudzież oświadczył, że proch i amunicja skończyła się już na dwadzieścia dni przed nadejściem nieprzyjaciół, więc później wydawano je tylko po dirhemie. a 20 grudnia 1683 — 7 grudnia 1684 b 10/20 grudnia 1683 c 4 stycznia 1684 207 1684. Wydarzenia po śmierci Kara Mustafy paszy — A przecież owemu zdrajcy dałem na proch i amunicję cztery tysiące kies akcza! Na cóż zostały one wydane? — raczył na to powiedzieć [padyszach]. — Wyście dali, ale ten zdrajca państwa do spółki z Hasanem paszą przejadł je i przetrwonił! — odpowiedział [mu aga]. Powiedział on prawdę, toteż [padyszach] ponownie powierzył mu urząd dżebedżibaszego, a także kazał przyodziać go w chylat. Wydane też zostało pismo monarsze z nakazem stracenia Hasana paszy, a wykonanie jego zostało powierzone koniuszemu Kara Bajramowi adze. Bajram aga schwytał wspomnianego we wsi Szar, kiedy ten będąc mianowany w Belgradzie wezyrem i namiestnikiem trypolitańsko-syryjskim ciągnął tamtędy na [wyznaczony] mu urząd, i tam uciął mu głowę oraz zabrał jego dobytek. Konfiskacie na rzecz skarbu monarszego uległy również należące do wspomnianego przedmioty przepychu, jakie znajdowały się bądź to przy nim, bądź też w Stambule, a także blisko tysiąca kies jego gotówki, zaś jego ucięta głowa została pogrzebana 442. Natomiast ejalet trypolitańsko-syryjski został nadany Alemu paszy z Nigde. We wtorek dnia dwudziestego trzeciego a wielki wezyr został w dywanie monarszym przyodziany w kapanicę, a następnie w komnacie posłuchań ucałował [padyszacha] w rękę. Później otarł lica o podnóżek prześwietnego tronu poseł dubrownicki, który oddał przywieziony przez się list oraz złożył dary z tytułu haraczu. We czwartek dnia dwudziestego piątego b przed wieczorem przyjechał z Belgradu kiahia kapydżych przywożąc chorągiew świętą, klucz od Kaaby i pieczęć monarszą, tudzież uciętą głowę byłego [wielkiego] wezyra Mustafy paszy. [Wszystko to] oddał on u bramy haremu adze domu szczęścia, a ten zaniósł je na pokoje przed oblicze monarchy i pokazał mu. Padyszach polecił oddać świętą chorągiew i klucz od Kaaby do skarbca, a niefortunną głowę [straconego] pogrzebać w grobowcu, który ten wystawił był sobie na Yrgat Bazary w Stambule 443. Pieczęć monarszą raczył przesłać przez tegoż kiahię kapydżych wielkiemu wezyrowi. Zamieszanych w sprawy straconego, a to [jego] reisiilkuttaba Laza Mustafę efendiego, jego stryjecznego brata Husejna beja 4", jego podskarbiego, jego pisarza skarbowego, jego pieczętarza, a także kiahię jego kapydżych Frenk Hasana agę, ongiś jego podskarbiego, przywiózł kiahia kapydżych do strzemienia monarszego. Wszyscy oni zostali uwięzieni. Natomiast stracenie wspomnianego [wielkiego wezyra] miało przebieg następujący: W sobotę dnia szóstego miesiąca muharrema wspomnianego roku ° kiahia kapydżych Ahmed aga oraz czawuszbaszy Mehmed aga, mając już tego dnia dotrzeć do Belgradu, wysłali do janczaragi wezyra Bekri Mustafy paszy człowieka z wiadomością. Pasza udając, że dokonuje objazdu kułów, wyjechał poza miasto 11 stycznia 1684 » 13 stycznia 1684 ° 25 grudnia 1683 208 Silahdar Mehmed aga z Fyndykły i i spotkał się z wymienionymi w polu. Czawuszbaszy oddał mu tam [skierowany] do niego chattyszerif i przyodział go w futro, a także oznajmił mu, że chattyszerif z nominacją jego na serdara jako też szabla i kaftan nadejdą później. Potem nie tracąc czasu, wszyscy z towarzyszącymi im ludźmi przybyli około południa do seraju wielkiego wezyra. Wielki wezyr Mustafa pasza akurat kazał był rozpostrzeć kobierzec modlitewny, aby odprawić namaz południowy. Imam Mahmud efendi już rozpoczynał ceremoniał, a wielki wezyr też już był wstał i miał zacząć namaz, gdy wtem na ulicy rozległ się hałas wszczęty przez konie