Ostatecznie dla należycie zorganizowanego umysłu śmierć to tylko początek nowej wielkiej przygody.

 

Moim zdaniem, główną zaletą tej operacji była jej zuchwałość, ponieważ, na zdrowy rozsądek, żadna ludzka istota nie mogła przewidzieć pomyślnego forsowania rzek. Zasługę za to trzeba przypisać 12 korpusowi oraz dywizjom, które przeprowadziły forsowanie. Ja mogę przyznać się jedynie do tego. że na skutek mojego nalegania dokonano go we właściwym czasie. XXXI 19 lutego zatelefonował do mnie generał Walker. Utrzymywał on, że gdybym dostał dywizję pancerną z odwodu naczelnego dowództwa, to mógłby, jak mu się wydaje, siłami tej dywizji oraz 94 dywizji oczyścić trójkąt Saary i zdobyć Saarburg. Udało mi się wypożyczyć 10 dywizję pancerną do tej specjalnej operacji, którą przeprowadzono pomyślnie w ciągu dwóch dni. Później, metodą stałych perswazji oraz przy pomocy generała Bradleya, który zamknął oczy i uszy na przeróżne pogłoski, zdołaliśmy zatrzymać 10 dywizję i w końcu zdobyć Trewir. Wydaje mi się, że był to jedyny przypadek w historii, kiedy dla osiągnięcia zwycięstwa trzeba było uciekać się do takich sposobów, jak żebranina, wypożyczanie, a wreszcie kradzież oddziałów. Zdobycie Trewiru stało się podstawą rozpoczęcia działań w Palatynacie. XXXII W marcu 1945 roku 1 i 3 armia miały nacierać urzutowane schodami w lewo, to jest najpierw 1 armia, a za nią 3 armia, z myślą dotarcia do Renu od Koblencji do Kolonii. Kazano mi czekać, aż 1 armia podejdzie do Renu. Kiedy jednak przeprawiliśmy się przez rzekę Kyll, rzuciłem 4 dywizję pancerną naprzód, a ponieważ bałem się, że mogą kazać mi ją zatrzymać, nie posyłałem w ciągu dwudziestu czterech godzin żadnych meldunków, aż dywizja ta tak dalece była zaangażowana, iż zatrzymanie jej stało się niemożliwe. Bez trudu dotarła do Renu. I znów muszę stwierdzić, że niebezpieczeństwo było bardziej urojone niż rzeczywiste, osobiście jednak nie jestem pewny, czy miałem wielka zasługę w podjęciu tej decyzji, z wyjątkiem tego, że ją podjąłem. XXXIII Około 18 marca uświadomiliśmy sobie, że jeśli 3 armia nie zdobędzie przyczółka po drugiej stronie Renu przed przeprawianiem się Brytyjczyków na lewym skrzydle grup armii, to grozi nam konieczność oddania im jednostek i przejście do obrony. A to nam się absolutnie nie podobało. Powiedziałem więc generałowi Eddy'emu, że musi przeprawić się przez Ren przed dwudziestym trzecim. Przeprawa 5 dywizji 12 korpusu była prawdziwą epopeją — wspaniałym czynem naszego oręża, za który chwała należy się dowódcy korpusu, generałowi Eddy'emu, oraz dowódcy dywizji, generałowi Irwinowi. Moją jedyną zasługą jest tylko sam pomysł. Prawdę powiedziawszy, Eddy przeprawił się dwadzieścia cztery godziny wcześniej, niż sądziłem. XXXIV Konferencja prasowa 22 września 1945 roku Konferencja ta kosztowała mnie dowództwo 3 armii, a raczej grupy żołnierzy, w większości rekrutów, którzy cieszyli się, że służą w tej historycznej jednostce, ale przemawiałem celowo tak szczerze, sądziłem bowiem, że nadszedł czas, aby ludzie dowiedzieli się, co się dzieje. Nie mówiłem językiem specjalnie politycznym, ale chciałbym wiedzieć, kiedy to język polityczny przyczynia się do powstania pomyślnie działającego rządu. Jedyną rzeczą, której wtedy nie mogłem powiedzieć — i nie mogę tego uczynić również teraz — było to, że wprowadzając w Niemczech ład starałem się przede wszystkim zapobiec temu, aby Niemcy stały się krajem komunistycznym. Obawiam się, że nasza szaleńcza i skrajnie głupia polityka wobec Niemiec z pewnością doprowadzi do tego, iż połączą się one z Rosjanami, w ten sposób zapewniając powstanie komunistycznego państwa w całej Europie Zachodniej. Smutno mi, kiedy pomyślę, że moja ostatnia sposobność zasłużenia na otrzymaną płacę minęła. Ale zrobiłem przynajmniej wszystko, co w mojej mocy, wtedy kiedy Bóg dał mi szansę po temu. Załącznik A OPERACJA „TORCH" Dowództwo Zachodniego Zgrupowania Operacyjnego generał major George S. Patton jr Dowódca Zastępca dowódcy Szef sztabu Zastępca szefa sztabu Szef oddziału kadr (G-l) Szef oddziału rozpoznania (G-2) Szef oddziału operacyjnego (G-3) Szef oddziału zaopatrzenia (G-4) Szef służby tyłów Artyleria Wojska inżynieryjne Szef uzbrojenia Dowódca łączności Szef służby sanitarnej Północna grupa desantowa generał major Geoffrey Keyes pułkownik Hobart R. Gay* podpułkownik Paul D. Harkins* pułkownik Hugh Fitzgerald pułkownik Percy Black pułkownik Kent C. Lambert pułkownik Walter J. Muller* pułkownik R. E. Cummings* pułkownik J. J. B. Williams pułkownik John Conklin** pułkownik Thomas H. Nixon* pułkownik Elton H. Hammond* pułkownik Albert Kenner generał major Lucien K. Truscott 60 pułk piechoty 9 dywizji piechoty pułkownik F. J. de Rohan Pancerny związek taktyczny z 2 pułkownik HarryH