amanuensis, is m pisarz, sekretarz...

amaracum, T, n i -fis, T m i/majeran, roœlinna wonna. aniarantus - 28 - &marantus,iOTamarant, szklar³atek, stokroæ. amarities, ei / i aniaritudo, inis / i amaror, oris m gorycz; roz- goryczenie. amarus 3 gorzki, cierpki, ostry; a) przykry, niepomyœlny, niemi³y; b) zaprawiony gorycz¹, dotkliwy, dra- ¿liwy; c) obraŸliwy, uszczypliwy. amator, oris m mi³oœnik; a) przy- jaciel; b) kochanek, zalotnik, lu- bie¿nik. amatorius 3 zakochany, mi³osny, zalotny. ambactiis, T m s³uga, klient. amb-ages, urn / ko³owanie, manow- ce, okrê¿na droga; a) zbaczanie od przedmiotu, rozwlek³oœæ; b) wy- biegi, wykrêty; c) dwuznacznoœæ, zagadkowe s³owa. amb-edo, edl, esum 3. (naoko³o) objeœæ; ogryŸæ; (o ogniu) opaliæ, strawiæ. amb-igo, - - 3. a) w¹tpiæ, wahaæ siê, byæ niezdecydowanym; b) po- w¹tpiewaæ, podawaæ w w¹tpliwoœæ (pass. byæ niepewnym, podlegaæ pow¹tpiewaniu); o czymœ dysputo- waæ, prawowaæ siê o coœ, sprzeczaæ siê (cum algo, de re). ambiyuita.s, atus / dwuznacznoœæ. anibiguiis 3 miêdzy dwoma (rzecza- mi) chwiej¹cy siê, na dwie strony sk³aniaj¹cy siê; a) chwiejny, niepe- wny, w¹tpi¹cy; in ambiguo w nie- pewnym po³o¿eniu; b) niepewny (na którego liczyæ nie mo¿na), po- dejrzany; c) dwuznaczny, ob³ud- ny; niejasny; subst. aillbigitóm, i n = ambiguitas; d) niezdecydo- wany, trwo¿liwy (*alcis rei, co do pewnej sprawy). ambio, iyi i ii, itiim 4. chodziæ dooko³a czegoœ (alqd); a) coœ omi- jaæ (unikaj¹c); b) czymœ (alqd alqa re) otaczaæ; c) prosz¹c chodziæ ko³o kogoœ; udawaæ siê do kogoœ z pro- œbami, zwracaæ siê do..., prosiæ, b³agaæ. amb-itio, óius /1. obchodzenie; (w Rzymie o kandydatach) ubieganie siê o urzêdy. 2. a) ubieganie siê o wzglêdy, gonienie za popularno- œci¹, us³u¿noœæ; b) chciwoœæ za- szczytów, che³pliwoœæ, pró¿noœæ; c) gorliwe staranie siê o coœ, gor- liwe d¹¿enie do... (z gen.). ambitosus 3 l. obchodz¹cy coœ, opla- taj¹cy. 2. a) gorliwy w ubieganiu siê o coœ, us³u¿ny, chciwy zaszczy- tów, ambitny, interesowny; a) ob- liczony na przy podobanie siê; j8) goni¹cy za urzêdami; b) pró¿ny, ubiegaj¹cy siê o poklask; okaza³y, œwietny. anih-itus, fis l. obchodzenie, obej- œcie; a) obieg, zakrêt (rzeki); b) kr¹¿enie, tor; c) okr¹g; a) kraj, brzeg; f!) obwód; d) ko³owanie, manowce; e) (gramat.) okres. 2. a) przeciwne prawu ubieganie siê o urzêdy, zyska- nie urzêdu niegodziwymi œrodkami, przekupstwo; b) = ambitio (2). ambó, ae, ó obaj (razem). ambrósii³s 3 boski; subst. ambrósia, ae/ambrozja, pokarm bogów. ambubala, ae / syryjska flecistka i tancerka. 29 amo ainbulatió, onis/przechadzka; miej- sce do przechadzki, aleja. ainbulatiuncula, ae / ma³a przecha- dzka; ma³e miejsce do przechadzki (kryta galeria, kru¿ganek). ambiiiatorius 3 tam i na powrót chodz¹cy; turris wie¿a obracaj¹ca siê. ambulo l. naoko³o chodziæ, prze- chadzaæ siê; a) dumnie kroczyæ; b) iœæ na przechadzkê; c) wêdrowaæ, maszerowaæ; d) (trans.) przejœæ, przewêdrowaæ (alqd). amb-uro, iissi, ustiim 3. (naoko³o) opaliæ; spaliæ; pass. a) zmarzn¹æ; b) doznaæ szkody, nie wyjœæ ca³o. amellus. T m rodzaj astru (kwiat). a-inens, tis bez sensu, nierozumny, szalony, ob³¹kany. amentatus 3 opatrzony rzemieniem, na rzemieniu wisz¹cy (pocisk, w³ó- cznia). a-mentia, ae/bezsens, g³upota, sza- leñstwo. anientum, i n rzemieñ przy pocisku; pocisk. ames, itis m wide³ki, soszka (do rozpinania sieci na ptactwo). amica, ae / a) przyjació³ka; b) ko- chanka, mi³oœnica. aniició, - , ictiim 4. owijaæ, zawijaæ, ubieraæ, otaczaæ (alqd alqa re). amicitia, ae / przyjaŸñ; a) zwi¹zek przyjaŸni, przymierze; b) przyja- ciele. amictus, fis m a) fa³dy, fa³dziste udrapowanie p³aszcza; b) wierzch- nie okrycie, p³aszcz; os³ona, za- s³ona. amicula, ae/droga, zaufana przyja- ció³ka, przyj ació³eczka. amiculum, T n wierzchnia szata. amiculus, i m drogi przyjaciel. amicus 3 a) zaprzyjaŸniony, przyjaz- ny, ¿yczliwy, sk³onny; b) subst