Ostatecznie dla należycie zorganizowanego umysłu śmierć to tylko początek nowej wielkiej przygody.
"Poetry: A Magazine of Verse" ("Poezja: Magazyn Wierszy") - to pismo założone w październiku 1912 roku w Chicago przez poetkę Harriet Monroe (1860-1936), która je redagowała aż do śmierci. Walczyła ona niestrudzenie, żeby mimo trudności finansowych utrzymać przy życiu pismo, któremu za cel postawiła "udostępnianie łamów wszelkim utworom eksperymentalnym i niekonwencjonalnym, bez zaniedbywania wszakże form tradycyjnych". Jako poetka w znacznej mierze zapomniana, Monroe oddała poezji amerykańskiej nieocenione usługi jako redaktorka, publikując utwory plejady najwybitniejszych twórców, zarówno uznanych, jak debiutujących. "Poetry" pod redakcją kilkakrotnie zmieniających się od jej śmierci osób, ukazuje się do dzisiaj. Mary Garden (1874-1967) - to jedna z najsławniejszych gwiazd operowych Ameryki. Urodzona w Szkocji, wychowana w Chicago, debiutowała w paryskiej Opera Comique, kiedy w dniu premiery zaniemogła śpiewaczka kreująca tytułową rolę w operze Gustave'a Charpentiera Louise, przygotowywanej jako wydarzenie roku wielkiej wystawy paryskiej, 1900. W 1902 roku na tej samej scenie kreowała tytułową rolę Melizandy w światowej premierze dramatu muzycznego Claude'a Debussy'ego Pelleas i Melizanda, w 1907 w Nowym Jorku - rolę Salome w "skandalicznej" operze Straussa. W latach 1907-1910 była pierwszym sopranem nowojorskiego Manhattan Opera House, w latach 1910-1930 primadonną Opery Chicagowskiej. Obok wyżej wspomnianych największy rozgłos przyniosły jej tytułowe role w operach Julesa Masseneta Manon i Thais. Stevens-Duryea (w odróżnieniu od tanich modeli T Forda, obliczonych na masowego odbiorcę) był w tym czasie jednym z drogich, luksusowych automobili. Agencja Shubertów-to zapewne najsławniejsza agencja w dziejach teatru amerykańskiego, prowadzona przez trzech braci Shubertów, Lee (naprawdę Leviego, 1872-1953), Samuela (1875-1905) i Jacoba (znanego powszechnie jako J.J., 1880-1963). Jakkolwiek później podawali, że się urodzili w Syracuse w stanie Nowy Jork, naprawdę przybyli do Ameryki z matką w 1882 roku z rosyjskiej wówczas Litwy, w ślad za ojcem, który wyjechał rok wcześniej na fali wielkiego exodusu Żydów, uciekających przed falą pogromów prowokowanych przez carską ochranę po śmierci w zamachu bombowym cara Aleksandra II. Prawdziwe nazwisko ojca, Szemański, zniekształcone przez urzędnika imigracyjnego, przybrało po kilku kolejnych transformacjach formę Shubert. Dwaj starsi bracia rozpoczęli samodzielne życie jako gazeciarze i chłopcy na posyłki w Syracuse, po czym zaczęli w tym mieście i w pobliskim Rochester wynajmować teatry i aranżować przedstawienia. W 1900 roku przenieśli się do Nowego Jorku, gdzie już we trzech wydzierżawili Herald Square Theater. Po śmierci Sama w 1905, Lee i J.J. zaczęli budować wielkie imperium teatralne rozciągające się na całe Stany, które w szczytowym okresie obejmowało 61 teatrów, nie licząc scen nowojorskich. Rozpocząwszy działalność jako właściciele i dyrektorzy teatrów, Shubertowie stopniowo stali się również producentami oraz agentami artystów, wśród których było wiele sław sceny, estrady i filmu. W sumie wystawili w ciągu swojej kariery ponad tysiąc widowisk, w większości o charakterze lekkiej rozrywki - rewie, operetki, składanki kabaretowe - zdarzało im się jednak finansować ambitne inscenizacje operowe i teatralne, jeśli rokowały zyski. Jako biznesmeni słynęli z bezwzględności, przyczyniając się walnie do konsolidacji zalążkowych stowarzyszeń artystycznych, występujących w obronie przed wyzyskiem. W 1950 rząd wytoczył im proces o monopolizowanie rynku teatralnego i w 1956 agencja, z jedynym pozostałym przy życiu J.J