Ostatecznie dla należycie zorganizowanego umysłu śmierć to tylko początek nowej wielkiej przygody.
Pawła VI redukcja małych diecezji włoskich. W roku 1990 Kościół katolicki we Włoszech obejmował 58 metropolii i archidiecezji, 158 diecezji, 9 dalszych okręgów kościelnych, 472 arcybiskupów i biskupów, 32 kardynałów, 25 834 parafii, 59 828 kapłanów (39 137 diecezjalnych i 20 690 zakonnych), 6 275 alumnów, 5 318 braci i 133 128 sióstr zakonnych, 56 258 000 katolików (97,9%) na 57 440 000 mieszkańców. Przeciętnie na l parafię przypadało 2 178 wiernych, a na l kapłana 940 wiernych. 2. Kościół katolicki we Francji Po zerwaniu konkordatu (1904), wprowadzeniu konstytucyjnego rozdziału Kościoła od państwa (1905), ostrej polityce antykościelnej, a także po poważnym kryzysie modernistycznym zmiana klimatu wobec Kościoła katolickiego nastąpiła we Francji podczas I wojny światowej. Udział w niej wzięło 25 tyś. księży wcielonych do armii francuskiej (4 618 księży żołnierzy zginęło). Ze względu na palące potrzeby w czasie wojny siostry zakonne zaczęły wracać do pracy w szpitalach. W roku 1915 Francja i Stolica Apostolska podjęły kontakty, a 7 V 1919 r. episkopat francuski wydał list pasterski o odrodzeniu Francji po wojnie światowej, w którym podjął sprawę Pojednania między Kościołem a państwem. W roku 1920 pap. Benedykt XV Jonizował bohaterkę narodową Francji, św. Joannę d'Arc, i św. Małgo-atę Marię Alacoąue, a rząd francuski wysłał swego przedstawiciela na te °czystości do Rzymu. Potrzeba obsady stolic biskupich w przyłączonej Ponownie do Francji Alzacji i Lotaryngii doprowadziła 17 V 1921 r. do ^ lazania stosunków dyplomatycznych ze Stolicą Apostolską. Prawodawst-\y antykościelne pozostało nadal w mocy, ale nie było stosowane w życiu. lĄa . 1922 uregulowano sprawy obsady parafii, a pap. Pius XI w encyklice relio!!""™ Sravissimumque (18 I 1924) zgodził się na diecezjalne związki dla zarządu majątkiem kościelnym pod przewodnictwem biskupa. re%ijn L 165 F 4 1&\ n5loj AV - '•'0dS AAUSJBM g 'S5l (6961 P°) i Bzod 'AMOZSlZpOJUI OMO>[jfeZDOd 'qOtU '9uoizBJ9qn s 9uoiunuituo3 qoru • ,eu r U9J '• gj Avoqoru łAqopz T§n{SBz 9znp COAVZOJ ZBJO ' "O ' 9AV '* 0661 qoso B^p BMjsuBd BMOSUBUIJ oouioj 'f ,.05[IUUO5[BZ I Az5lS5J 'qoXui9pSO5{ {O>[ZS T if -i-) EUI OQ M Aąznjs po 91U9IU1SI 'AjSTMS U9IZp M B ' o O;SBIUI" O5[Bf JB 61 AV {BJSOZ .BSidpod AUOJJS 9tqo 'i ^861 II 81 B 'ui9;Epjo5[uoJt UI^MOU pBU goBid Ajgfpod i oM^suEd gLOi n5[OJ y\v •nui9i>[suBZ3zs9iui-omBj;3qq iMOppoui n>[ pd AV U9IUIAY {OpSO^ 9Z 'BJEAVOp I UIIJ[OIIOJB>[ UI9lOpSO^ B EJfSUB [pS9Zjq3 BfDBJ5[OUI9Q AzpSlUI 90lUZpJ BZ 5lS B{EIZp9lA ? JBlZpn O{9IZAV C9JOJ?[ M 1(D15[SO{AV BfDU9J9JUO5{ BJJpIM 9IS B{AqpO 9/,g]; H5JOJ 0§9f BZOd B3BCniU9IUIOjd I BMOU Z9IUA\9J JBZB5fAAV IJfSO{AV •(AMoq9f Avo>[pBiAV? "sAj 00? - 'i 6861) [OAZOJ 9Z51BJ B '(9ZSZIU 9ZDZS9f OjAq qOE!SBIUI qoAzS5[9IAV B ' OJ OA\pIUJS9ZOn U t786T M) -AVS AZSUI f9UJ9lZp9lU AV J AZ9JEU qoAAVOSAzAj5[ 5(SIMEfz OQ - 93IUBJ§ 9{AVp9|BZ 9ZDn BJ9U u epAzn op ojzsop qoAMOJoqos uiiopj qoAj5fod 9psiOAvs EU 9Z 'psouiopETM op EjBpod o§ \ BIUQ -Avo§9iqBZ -sAj Q08 nl ou •ozpBM.oid9ZJd u 0861 M 'ibioqB BbBzqB§9i EZ %6'/,9 J 1861 A 8T'Z,T q3BlUp AV SMOpOJBU UinpU9J9J9J 'EUfA3JOqEAjUE 9p5[E M 'M BUEf 'dBd 91S EIUEAVOZE§UEBZ OUIIXIIOJ ^DAu^MAo AVOpOAVZOJ UI9IU9ZpBAV BZ 9IS O|BIZp9IMOdO %9?'6? ^ 9AVOpOJEU UinpU9J9J9J 'J QA6T °d 3UOZp 3EAVI5[SAZ IpZOBZ 9lUAVOUod BU B 'pAZDJn5[ 9IS {BZOEZ EIUBMA{BTZppO q3I S9J5{EZ 8961 tl3[OI OJ T 9is o§90EfBuAzDodzoj ui9{Bu§As o{Aq 'J Z?6I M tl3!11 z '9I5[3IIOJB5[ 9pEZIUE§JO Z9IUMOJ Z-'* 0661 M B '(9961) Avo5inołB5i 8?6 I BU Apgj 9iu;gp9zjj '(O66l) 000 8SZ 95 °P (996l) 000 ^SO ZS z Bls •°JZAV B>[OTIOJBJI psoupni Ap§ SBZ3pod '(0661) W8 SZ op BjpBds (Q86l) ?8? 82 (9961) ZZZ 9Z z spsojZM uiAMOpsfszjd od njBJEd Bqz3ij uiasEzoraA^ ??I - '-i 066T 'ŁOI ttl - 'J 0861 'Aijsots ^^ ^91 - u 996!) qoi5[SU9z 523 j^tac Mission de France w Mission de ^ans, a KS. stowarzyszenie Kapłanów Misjonarzy dla Wsi. W tym też roku po-Centrum Duszpasterstwa Liturgicznego. ^Ą pQ WyZWOieniu Francji rządy przejął gen. Ch. de Gaulle, r°diał akcJę oczyszczania szeregów episkopatu francuskiego z kolabo-Ictóry P° ' (jem gen. Petaina. Na jego żądanie pap. Pius XII odwołał z rant°W nuncjusza Yalerio Yaleriego, a dzięki pośrednictwu nowego nuncju-3 Roncallego z zajmowanych stolic biskupich ustąpiło tylko 3 bis-W roku 1951 zebrała się pierwsza Konferencja Episkopatu Fran-j odtąd konferencje te odbywały się systematycznie, kierowane CUS * talY sekretariat. W życiu publicznym dało się zauważyć nowe zja-?e członkowie rządu prowizorycznego i IV Republiki (od 1946) w za gen. de Gaulle opowiadali się za katolicyzmem, w następstwie czego Iko kilkoma głosami przyjęto ustawę (13 X 1946), że republika jest pań-twem laickim i nie zezwolono na wolność religijnego wychowania. Mimo takiej postawy parlament francuski podjął walkę o szkołę wyznaniową. Dnia 13 II 1946 r. oświadczył, że jest zdecydowany zapewnić wszelkimi środkami istnienie szkoły wyznaniowej. W następstwie akcji episkopatu w 1948 r. 2 dekrety państwowe gwarantowały lokalną pomoc finansową dla szkół wyznaniowych i mimo protestów lewicy - po ponownym wystąpieniu publicznym episkopatu w 1949 r. w tej sprawie - rozporządzenie państwowe z 28 IX 1951 r. (Łoi Berenge) przyznało pomoc finansową elementarnym szkołom wyznaniowym. Po powrocie do rządów gen