Ostatecznie dla należycie zorganizowanego umysłu śmierć to tylko początek nowej wielkiej przygody.
p.m. W 1955 roku dokonano ponownych pomiarów i ustalono wysokość na 8848 m n.p.m. Oficjalnie w nowych 239 240 atlasach jest podawana wysokość 8850 m n.p.m. ogłoszona w 1988 roku - ustalona przez pomiar satelitarny zrobiony przez Bradforda Washburna, który wykorzystał do tego celu urządzenie GPS wniesione na szczyt przez amerykańską wyprawę wspinaczkową. Wynik ten jednak został zakwestionowany w 1992 roku, kiedy to niemiecka wyprawa wspinaczkowa umieściła na szczycie specjalną pryzmę. Posłużyła ona do wykonania pomiaru laserowego, który dał wynik 8846 m n.p.m. Pomiary dokonane przez Chińczyków w maju 2005 roku pozwoliły ustalić 9 października 2005 roku wysokość Mount Eyerestu na 8844,43 m n.p.m. Wynik ten jest, zdaniem Chińczyków, wolny od błędu związanego z obecnością pokrywy śnieżnej na wierzchołku i dotyczy czystej skały. Chińczycy oszacowali wysokość powierzchni skały na podstawie dość kontrowersyjnego pomiaru grubości warstwy lodowej występującej na szczycie góry. Warto jednak zauważyć, że skała pod lodem ulega stopniowemu ścieraniu - stąd wysokość powierzchni skały również może się z czasem zmieniać. Przez miejscową ludność Mount Everest uważany jest za siedzibę bogów. Po tybetańsku nazwany Czomolungma, czyli Bogini Matka Ziemi, po nepalsku Sagarmatha - z sanskrytu „mający głowę w niebie". Kiedy oficjalnie uznano wysokość szczytu, rozgorzały spory o jego nazwę. Szybko najbardziej znane stały się nazwy Czomolungma i Sagarmatha, ich gorącym zwolennikiem był naczelny geodeta Indii z lat 1830-1843, inicjator pomiarów wysokości himalajskich olbrzymów, Anglik, Sir George Everest - ostatecznie to właśnie od jego nazwiska od 1865 roku funkcjonuje nazwa Eyerest. Everest przez wiele lat bronił dostępu do swego szczytu. Jednak kluczem do jego zdobycia okazała się zmiana drogi. Wspinaczka przez Khumbu i Przełęcz Południową udowodniła, że jest to najłatwiejszy szlak prowadzący do szczytu Korony Himalajów. Trasę td wyznaczyła w 1953 roku ekspedycja atakująca Everest od strony ne-| palskiej pod wodzą Johna Hunta. 29 maja 1953 o godzinie jedenastej trzydzieści Edmund Hillary i Tenzing Norkay weszli na wierzchołek Góry Gór. „W latach 1953-1969 na szczycie stanęło dwudziestu jeden wspinaczy. W latach siedemdziesiątych - ponad osiemdziesięciu, w latach osiemdziesiątych - prawie dwustu, w ostatniej dekadzie ubiegłego wieku - niemal tysiąc. Według danych ze stycznia 1997 roku w sumie trzysta dziewięćdziesiąt jeden ekspedycji próbowało wejścia na szczyt. Sto sześćdziesiąt siedem z nich osiągnęło wierzchołek. Sukcesem wspinaczkowym zakończyło się pięćdziesiąt sześć procent spośród dwustu czternastu ekspedycji wyruszających od strony Nepalu oraz tylko dwadzieścia sześć procent stu siedemdziesięciu sześciu wypraw atakujących górę od strony Tybetu. Do stycznia 1997 roku wierzchołek zdobyło sześćset siedemdziesiąt sześć osób, w tym czasie zginęło stu czterdziestu ośmiu wspinaczy, w tym pięćdziesięciu Nepalczyków. Do roku 2002 około tysiąc dwustu wspinaczy stanęło na szczyćie^^, liczba ofiar to sto dziewięćdziesiąt jeden. Mount Everest wysokość: 8844,43 m n.p.m. - według chińskich pomiarów z 2005 roku (wysokość skały bez pokrywy śnieżnej), 8850 m n.p.m. - według amerykańskich pomiarów satelitarnych z 1988 roku (prowadzonych w ramach Global Positioning System), szerokość geograficzna - 27°59'16" N, długość geograficzna - 86°56'40" E, położenie - Azja: na granicy Nepalu i Tybetu (Chiny), tańcuch górski - Himalaje, budowa geologiczna - granit, gnejs, wapień, łupki, lodowce - Khumbu (17 km), Rongbuk (19 km) oraz Kangchung, Mariusz Dec, www.himalaje.pl. 241 242 pierwsze wejście - Edmund P. Hillary i Tenzing Norkay 19 maja 1953 roku, wyprawa brytyjska pod dowództwem Johna Hunta, ofiary - sto dziewięćdziesiąt jeden osób. Historia wypraw 1904 - Dalajlama wydaje pozwolenie na zorganizowanie pierwszej wyprawy brytyjskiej w Himalaje pod przewodnictwem sir Francisj Younghusbanda. 1913 - Pierwsza próba ocenienia możliwości wspinaczki przez Johna Noela, ukrywającego swą tożsamość pod strojem buddyjskiego mnicha, została udaremniona, śmiałek musiał opuścić Tybet. 1921 - Pierwsza brytyjska ekspedycja pod przewodnictwem Howarda-Bu- riego bada potencjalne drogi na szczyt od strony północnej, w trakcie wyprawy ekipa zdobywa przełęcz Chang La - 6990 m n.p.m. 1922 - Druga brytyjska ekspedycja pod dowództwem Charlesa G. Bruce'a i zarazem pierwszy atak na szczyt. Podczas tej wyprawy siedmiu Szerpów ginie w lawinie. Ekipa osiąga wysokość 8326 m n.p.m. 1924 - Trzecia brytyjska ekspedycja kierowana po raz kolejny przez Charlesa G. Bruce'a dociera na wysokość 8600 m n.p.m. Podczas ataku szczytowego giną: George Mallory, Andrew Irvine oraz dwóch Szerpów. Ciało Mallory'ego odnaleziono w 1999 roku. Nie potwierdzono hipotezy, jakoby wspinacze wspięli się na wierzchołek Everestu. 1933 - Kolejna wyprawa brytyjska pod wodzą Hugh Ruttledge'a dociera na wysokość 8572 m n.p.m. 1935 - Wyprawa brytyjska Erica E. Shiptona. 1936 - Kolejna wyprawa Hugh Ruttledge'a. 1938 - Wyprawa brytyjska Harolda W Tilmana. 1947 - Ponowne wejście na przełęcz Chang La, dokonane przez Kanadyjczyka Earla L. Denmana i dwóch Szerpów. 1949 - Nepal otwiera granice dla zagranicznych wspinaczy. 1950 - Wyprawa brytyjsko-amerykańska pod kierownictwem Erica E. Shiptona pokonuje Icefall (Lodospad Khumbu). 1951 - Ponowne zdobycie przełęczy Chang La przez Duńczyka Klausa Bekker-Larsena oraz czterech Szerpów. 1952 - Pierwsza wyprawa szwajcarska dowodzona przez Edouarda Wyss-Dunanta - uczestniczył w niej Szerpa Tenzing Norkay -dociera na wysokość 8560 m n.p.m. 1952 - Druga wyprawa szwajcarska Gabriela Chevalley'a, podczas której ginie kolejna ofiara Everestu. 1953 - Ekspedycja atakująca Everest od strony nepalskiej pod wodzą Johna Hunta dokonuje pierwszego wejścia na Everest. 29 maja 1953 roku o godzinie jedenastej trzydzieści Edmund Hillary i Norkay Tenzing stają na szczycie Góry Gór