Ostatecznie dla należycie zorganizowanego umysłu śmierć to tylko początek nowej wielkiej przygody.
W pracy tej Gródecki podjął tematykę — którą będzie z powodzeniem kontynuował w latach późniejszych — z zakresu historii pieniądza w Polsce średniowiecznej, przy czym ujmował ją nie w kategoriach tradycyjnej numizmatyki, zajmującej się opisywaniem i katalogowaniem monet, ale w aspekcie funkcji skarbowej lub w ogóle gospodarczej funkcji pieniądza. Druga z tych prac powstała jako polemika z rozprawą Kazimierza Tymienieckiego Majętność książęca w Zagościu i pierwotne uposażenie klasztoru Joannitów na tle osadnictwa dorzecza dolnej Nidy e. Zagadnienie książęcej włości za-gojskiej Gródecki rozpatrzył na tle stosunków osadniczych i własnościowych kasztelami wiślickiej, wprowadzając sprostowania i uzupełnienia szczegółowe do pracy Tymienieckiego, a przede wszystkim zwracając uwagę na nie dostrzeżoną przez Tymienieckiego sprawę folwarków. Studia nad dziejami gospodarczymi Polski XII wieku ukazały się w 1915 r. w „Kwartalniku Historycznym" (R. 29), a z kolei w roku następnym w osobnej broszurze (Lwów 1916). Na stanowisku asystenta w Seminarium Historycznym UJ Gródecki pozostawał tylko do końca lipca 1914 r., bo — w związku z wybuchem wojny — już 5 VIII 1914 r. wstąpił do Legionów Polskich, pozostawiając nie sfinalizowany swój przewód doktorski. Oderwał się od pisania prac historycznych i poszedł — jak zwykł był to określać ¦— „robić historię". W 2 pułku piechoty II Brygady Legionów odbył jako szeregowiec kampanię karpacką w 1914/1915 r., czerwiec i lipiec 1915 r. spędził w Piotrkowie, gdzie współpracował z prof. Wacławem Tokarzem w organizowanym przez niego legionowym biurze historycznym, 9 VIII 1915 r. został -mianowany podporucznikiem i następnie przeszedł do III Bryady Legionów, z którą odbył kampanię wołyńską. Znalazł się w lazarecie, a już w okre-